کد مطلب:223745 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:123
ابوالعباس سفاح اولین خلیفه عباسی
ابومسلم خراسانی نیروی بنی امیه و آل مروان را درهم شكست و رشته خلافت را از دست آنها گرفت و بدست ابوالعباس سفاح داد.
ابومسلم دارای سخاوت - مردم داری - وقار - كثیرالحیاء - خوش خلق - و ملاطف بارحام بود و هر كجا از بنی امیه سخن بمیان می آمد جدا علیه آنها مبارزه می كرد و شاخص قوم شده بود.
چون ابوالعباس سفاح، سفاك و خشن بوده او را انتخاب و نامزد خلافت كردند، این مرد باندك چیزی خشم می گرفت و می كشت چنانچه یك روز بیك سخن كوتاهی سلیمان بن هشام بن عبدالملك را كشت یك روز 90 نفر از بنی امیه سر سفره بودند ابوالعباس متوجه آنها شد دستور داد سر سفره گردن همه را زدند [1] و این خشونت و سفاكی را نسبت بمرده ها نیز اعمال می كرد چنانچه روزی او نبش قبر معاویه در دمشق كرد ولی جز خاك چیزی نیافت و امر كرد قبر عبدالملك بن مروان را نبش كردند جمجمه او فقط باقی بود دستور داد با شمشیر آنرا خرد
[ صفحه 170]
كردند و آتش زدند و همچنین خلفای بنی امیه را مورد تعقیب قرار داد و از آل معاویه و آل زیاد و آل مروان بپیروی خود آنها هر كس را می دید می كشت مگر آنها كه در گهواره و دوره ی صباوت شیرخواره گی بودند.
ابوالعباس دسته ای را بآندلس فرستاد تا آثار بنی امیه را محو كنند و چون بنهر ابی فطرس نزدیك اراضی فلسطین رسیدند محمد بن عبد الملك بن مروان را با اصحابش كشتند (سال 132) و بشكرانه ی كشتن آنها شعرها سرودند همانطور كه یزید بشكرانه ی كشتن حسین علیه السلام شعر می سرود و شادمانی می كرد.
ابوالعباس با همه این سفاكی و قساوت نسبت باولاد حسن بن علی بن ابیطالب علیه السلام اظهار مودت كرد و عطیه بسیاری كه بالغ بر هزار هزار درهم (یك میلیون) می شد باو داد.
ابومسلم دارای سخاوت - مردم داری - وقار - كثیرالحیاء - خوش خلق - و ملاطف بارحام بود و هر كجا از بنی امیه سخن بمیان می آمد جدا علیه آنها مبارزه می كرد و شاخص قوم شده بود.
چون ابوالعباس سفاح، سفاك و خشن بوده او را انتخاب و نامزد خلافت كردند، این مرد باندك چیزی خشم می گرفت و می كشت چنانچه یك روز بیك سخن كوتاهی سلیمان بن هشام بن عبدالملك را كشت یك روز 90 نفر از بنی امیه سر سفره بودند ابوالعباس متوجه آنها شد دستور داد سر سفره گردن همه را زدند [1] و این خشونت و سفاكی را نسبت بمرده ها نیز اعمال می كرد چنانچه روزی او نبش قبر معاویه در دمشق كرد ولی جز خاك چیزی نیافت و امر كرد قبر عبدالملك بن مروان را نبش كردند جمجمه او فقط باقی بود دستور داد با شمشیر آنرا خرد
[ صفحه 170]
كردند و آتش زدند و همچنین خلفای بنی امیه را مورد تعقیب قرار داد و از آل معاویه و آل زیاد و آل مروان بپیروی خود آنها هر كس را می دید می كشت مگر آنها كه در گهواره و دوره ی صباوت شیرخواره گی بودند.
ابوالعباس دسته ای را بآندلس فرستاد تا آثار بنی امیه را محو كنند و چون بنهر ابی فطرس نزدیك اراضی فلسطین رسیدند محمد بن عبد الملك بن مروان را با اصحابش كشتند (سال 132) و بشكرانه ی كشتن آنها شعرها سرودند همانطور كه یزید بشكرانه ی كشتن حسین علیه السلام شعر می سرود و شادمانی می كرد.
ابوالعباس با همه این سفاكی و قساوت نسبت باولاد حسن بن علی بن ابیطالب علیه السلام اظهار مودت كرد و عطیه بسیاری كه بالغ بر هزار هزار درهم (یك میلیون) می شد باو داد.
[1] عصر المأمون ص 89 ج 1.